- θειοπομπός
- θειοπομπός, ό (Μ)ο σταλμένος από τον θεό.[ΕΤΥΜΟΛ. < θείο-* + πομπός (< πέμπω)].
Dictionary of Greek. 2013.
θειοπομπός
Look at other dictionaries:
θειο- — (AM) τ. στον οποίο εμφανίζεται η λ. θείος (Ι) ως α συνθετικό και που δηλώνει ότι το β συνθετικό αναφέρεται στη θεότητα ή προέρχεται απ αυτήν. [ΕΤΥΜΟΛ. ΣΥΝΘ. αρχ. θειογαμία, θειογενής, θειόδαμος, θειόδμητος, θειόδομος, θειολόγος, θειοπαγής,… … Dictionary of Greek
